Week6

 " สิ่งที่ได้เรียนรู้"


       วันจันทร์ ที่ ๑๒ เดือน กันยายน พ.ศ.๒๕๕๙ วันนี้เป็นวันเริ่มต้นสัปดาห์พร้อมกับสายฝนที่โปรยปรายลงมา เป็นวันที่พร้อมสำหรับการเรียนรู้ เป็นอีกวันที่เฝ้ารอดูต้นกล้าแห่งการเรียนรู้งอกงาม วันนี้เป็นวันที่ได้พาพี่ๆม.๓ ใคร่ครวญกับการอ่านวรรณกรรม เรื่อง เจค็อบคนทำขนมปัง ตอน การสูญเสียตัวตน ซึ่งพี่ๆหลายๆคนสามารถเข้าถึงแก่นของวรรณกรรม และวันนี้เป็นครั้งแรกที่ผมได้มีการลองเปลี่ยนรูปแบบการสรุปความเข้าใจจากการอ่านวรรณกรรม โดยวันนี้เปลี่ยนรูปแบบให้พี่ๆม.๓ ตั้งคำถามเกี่ยวกับวรรณกรรมคนละ ๑๐ คำถาม เพราะผมเชื่อว่าถ้าพีๆเข้าใจวรรณกรรมพี่ๆจะสามารถตั้งคำถามออกมาได้ และก็เป็นสิ่งที่น่าภูมิใจอย่างยิ่งเพราะพี่ๆส่วนใหญ่ สามารถตั้งคำถามจากวรรณกรรมได้ตรงกับแก่นเรื่อง ตรงกับที่ตั้งเป้าหมายไว้ในตอนแรก ทำให้ผมมีกำลังใจที่จะคิด ออกแบบกิจกรรม ต่างๆมาให้พี่ๆเสมอ


       วันอังคาร ที่ ๑๓ เดือน กันยายน พ.ศ.๒๕๕๙ วันที่สายฝนโปรยปรายทั้งวัน ตั้งแต่เช้าจรดเย็น แต่สายฝนไม่เป็นอุปสรรคของการเรียนรู้วันนี้พี่ๆม.๓ ได้ชมคลิปเกี่ยวกับการพูดสุนทรพจน์ ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมตั้งใจจะพัฒนาให้พี่ๆม.๓ อยู่แล้วเรื่องการพูดและการนำเสนอ วันนี้พี่ๆได้ชมคลิปแล้วเห็นหลายคนมีกำลังใจที่จะพัฒนาปรับปรุงเกี่ยวกับการพูดของตนเอง และได้ให้จับฉลากเรื่องที่ตนเองจะพูดสุนทรพจน์ในวันพรุ่งนี้ เป็นสิ่งที่รอดูความงอกงามของต้นกล้าแห่งความรู้ว่าจะเป็นอย่างไร


       วันพุธ ที่ ๑๔ เดือน กันยายน พ.ศ.๒๕๕๙ วันนี้เป็นวันที่พี่ๆม.๓ ฝึกกล่าวคำสุนทรพจน์ ครั้งแรก เห็นถึงความตื่นเต้น และความตั้งใจของพี่ๆทุกคน หลายคนทำได้ดี สามารถจัดการกับข้อมูลและสามารถถ่ายทอดองค์ความรู้ อารมณ์ ความรู้สึกออกมาได้อย่างประทับใจ เป็นสิ่งที่ตัวผมเองรู้สึกดีและประทับใจ ผมเชื่อว่าการพูดหรือการรายงานหน้าชั้นเรียนของพี่ๆม.๓ ในครั้งต่อๆไปจะพัฒนาและดีขึ้นยิ่งๆขึ้นไป


       วันพฤหัสบดี ที่ ๑๕ เดือน กันยายน พ.ศ.๒๕๕๙ เป็นคาบภาษาไทยของพี่ๆม.๑ วันนี้เป็นวันที่ผมเตรียมเกมปริศนาคำทายไปให้พี่ๆม.๑ ได้ร่วม เห็นได้จากการตอบคำตอบของพี่ๆแล้ว พี่ๆม.๑ ยังมีคลังคำศัพท์ที่น้อยอยู่ เป็นเรื่องที่ต้องพัฒนากันต่อไป แต่สิ่งที่สนุกและต่างก็มีความสุขทั้งครูและนักเรียนคือการได้ทำกิจกรรมร่วมกัน การได้เล่นเกมร่วมกัน ห้องนี้เป็นห้องที่ชอบการปฏิบัติ ท้าทาย แล้วจสามารถเรียนรู้ได้ดี


       วันศุกร์ ที่ ๑๖ เดือน กันยายน พ.ศ.๒๕๕๙ วันนี้เป็นสุดสัปดาห์ที่ประทับใจอีกหนึ่งวัน สำหรับห้องพี่ม.๑ ผมได้เตรียมกิจกรรมเรื่องคำซ้ำไปให้พี่ๆได้ร่วม โดยเตรียมเพลงที่คุ้นหูไปให้พี่ๆได้ฟัง รอบแรกให้พี่ๆฟังและถามคำถามกระตุ้นคิด"รู้สึกอย่างไร สังเกตเห็นอะไร?" จากนั้นเปิดรอบที่ ๒ แล้วมอบโจทย์ว่าเพลงนี้มีคำซ้ำกี่คำ ? พี่ๆม.๑ ต่างสนุกและตั้งใจฟังเพลงดังกล่าวเป็นอย่างมาก จากกิจกรรมนี้ทำให้ตัวผมเองคิดว่า การเรียนรู้เกิดจากการเล่นจริงๆ และสิ่งหนึ่งที่เกิดจากการเรียนรู้ในครั้งนี้คือการได้จดจ่อกับสิ่งที่ทำ ได้นำสิ่งที่ใกล้ตัวมาสรา้งการเรียนรู้เป็นสิ่งที่เข้าใจได้ง่ายกว่า

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น